06.10.2019 Zondag - Na het ontbijt kwam Kati Torda ons ophalen bij de accommodatie. De koningin der parels woont al 40 jaar in Ghana. Eerst nam hij ons mee op een kleine sightseeingtour.
En natuurlijk hebben we ook de bezienswaardigheden van Accra gezien. het Nationaal Theater,
het gebouw van het Hooggerechtshof,
het eerste postkantoor
Kati's favoriete hek naar het postkantoor
en de voormalige gevangenis
Tijdens het bezoeken van bezienswaardigheden zijn we ook gestopt bij Kati's winkel.
De kleine winkel heeft een geweldige sfeer. Volgens Kati vertellen parels verhalen en wie geraakt wordt door het verhaal moet het betreffende sieraad kopen. Elk patroon heeft een betekenis en een symbool, aangezien de creatie wordt geboren uit de kralen, terwijl de reeks wordt gevormd, ze hebben allemaal een belangrijk symbool en betekenis. De energie van de winkel raakt mensen en de verhalen ook. Er zou zelfs een heel verhalenboek kunnen worden geschreven over Kati's creaties en eigenlijk over haar, want ze is een wondervrouw. Ze is een wondervrouw in haar soort in haar kennis, waarden, werk, energie en bescheidenheid.
Kip van nylon:
Het leven van een vrouw (elke vorm en opstelling heeft een betekenis):
Een belangrijk onderdeel van het leven van een bejaarde en een periode in haar leven:
Het meest populaire werk voor mij is de levensreis van een persoon. En de parels vertellen echt een verhaal.
Ik heb met volle interesse naar Kati's verhaal gekeken, ik was erg geraakt door de manier waarop ze ons het verhaal vertelde en de manier waarop ze ons de inhoud van de foto gaf.
Niet lang daarna namen we afscheid van Kati en gingen we terug naar de accommodatie van Judith. We gingen met hen lunchen, we vroegen om Yollof-rijst en we probeerden ook een geperste koffie te bestellen. De rijst was goddelijk, de kleine man had geen zin om koffie te zetten, dus pas veel later ging de machine kapot.
Toen verzamelden we ons, gingen naar het busstation en vertrokken naar Koforidua:
Het was al donker toen we in Koforidua aankwamen. Ons onderkomen is het huis van William Newman, daarnaast wordt de school gebouwd. De begane grond kan al gebruikt worden voor onderwijs, de klaslokalen zijn geschilderd. Ik weet niet echt wat ik van onze accommodatie verwachtte. In het licht van het feit dat ik al een bezoek heb gebracht aan Namanga met de Foundation for Africa. Rekening houdend met het feit dat volgens de jonge meisjes de accommodatie hier is, ik citeer: "koning". Laten we zeggen in de twintig. Vooral omdat het ze geen geld kost. Ze ervaren dit als een luxe in lokale omstandigheden, ik, die al in veel delen van de wereld ben geweest, dus hoe zal ik het zeggen... In Afrikaanse termen, laten we zeggen dat het geen slechte categorie is. Ik heb veel mooiere plekken gezien.
De woonkamer, met een ietwat overbevolkt effect, is tevens de eetkamer, en hier slapen we met Kati op de grond.
De meisjesbadkamer... Tevergeefs, je moet op een troon zitten.
De essentie van een verhoogd toilet is dat het materiaal dat naar beneden wordt gestuurd niet meer terugkomt. Overigens zijn de leidingen zo dun dat het water dat voor het wassen wordt gebruikt, als het door het toilet wordt gespoeld, met moeite naar beneden gaat.
Onze badkamer.
We voelen het verschil omdat de vrijwilligers die hier al maanden werken drie trappen op kunnen marcheren, terwijl wij maar één trap hadden.
Bazi grote douche zonder water. Drie emmers, er komt koud water uit het kleine kraantje links. Ik denk dat mijn tweede naam Iluska is, maar ik ga niet naar de beek om me te wassen.
Afwassen is een fluitje van een cent, maar geen afwasmachine of Europese luxe.
